Jednoczynnikowa analiza wariancji dla rang Kruskala-Walisa, czyli ANOVA Kruskala-Wallisa opisana przez Kruskala (1952) oraz Kruskala i Wallisa (1952) jest rozszerzeniem testu U-Manna-Whitneya na więcej niż dwie populacje. Test ten służy do weryfikacji hipotezy o nieistotności różnic pomiędzy medianami badanej zmiennej w kilku (k>=2) populacjach (przy czym zakładamy, że rozkłady zmiennej są sobie bliskie).
Podstawowe warunki stosowania:
pomiar na skali porządkowej (interwałowej),
model niezależny.
Hipotezy:
gdzie:
θ1,θ2,...,θk, – to mediany badanej zmiennej w populacjach, z których pobrano próby.
Testy POST-HOC dostępne w ANOVA Kruskala-Wallisa:
test Dunn.
Wyznaczoną na podstawie statystyki testowej wartość p porównujemy z poziomem istotności α: