Test Kołmogorowa-Smirnowa, Kolmogorov (1933) służy do weryfikacji hipotezy o nieistotności różnicy badanego rozkładu
zmiennej (rozkładu empirycznego) z rozkładem normalnym (rozkładem teoretycznym). Stosujemy go w
sytuacji, gdy znana jest wartość średnia (μ) i odchylenie standardowe (σ) dla populacji z której pochodzi
próba.
Test Lillieforsa Lilliefors (1967, 1969, 1973) jest poprawką testu
Kołmogornowa-Smirnowa, gdy nie znana jest wartość średnia (μ) i odchylenie standardowe (σ) dla populacji z której pochodzi próba.
Hipotezy:
: rozkład badanej cechy w populacji jest rozkładem normalnym,
: rozkład badanej cechy w populacji jest różny od rozkładu normalnego.
Wyznaczoną na podstawie statystyki testowej wartość p porównujemy z poziomem istotności α:
Hipotezy:
H0 : rozkład ilość dni oczekiwania na dostarczenie przesyłki przez analizowaną firmę kurierską jest rozkładem normalnym,
H1 : rozkład ilość dni oczekiwania na dostarczenie przesyłki przez analizowaną firmę kurierską jest różny od rozkładu normalnego.
Nie jest znana wartość średnia i odchylenie standardowe czasu oczekiwania na przesyłkę dla wszystkich klientów badanej firmy więc będzie ona estymowana z próby. Dla tej próby wartości te wynoszą odpowiednio: 3.73, 1.91.
Wartość statystyki testu Kołmogorova-Smirnova i testu Lillieforsa jest taka sama i wynosi 0.1357, natomiast wartość p=0.763881 dla testu Kołmogorova-Smirnova i p=0.364381 dla testu Lillieforsa. Oba te testy wskazują, że na poziomie istotności α=0.05 nie można odrzucić hipotezy zerowej o tym, że analizowane dane przedstawiają rozkład normalny.